«Խելո՛ք մնա, թե չէ կնեղանամ ու էլ չեմ զանգի»․ Ինչպիսինն էր բոլորի կողմից սիրված Սմբոն (ֆոտո)
«Խելո՛ք մնա, թե չէ կնեղանամ ու էլ չեմ զանգի»․ Ինչպիսինն էր բոլորի կողմից սիրված Սմբոն (ֆոտո)
Mediamax.am-ը գրում է․Հուլիսի 14-ին հայ-ադրբեջանական պետական սահմանի հյուսիս-արևելյան հատվածում հակառակորդի արձակած կրակից մահացու վիրավորում ստացան ժամկետային զինծառայողներ կրտսեր սերժանտներ Սմբատ Գաբրիելյանը եւ Գրիշա Մաթևոսյանը: Նրանք հետմահու պարգեւատրվեցին Արիության մեդալներով:
«Ով մտածում ա, որ ծառայությունը տղու համար չի…»
Սմբատի խոսքերն են՝ բանակ գնալուց առաջ: Շատ ոգեւորված է մեկնել ծառայության. չէ՞ որ գնում էր հայրենիքին ծառայելու:
«Երբ նորակոչիկները իրենց զորամասի անուններն էին կարդում, ոմանք լարված ու հուզված էին, իսկ Սմբատի դեմքին ժպիտ էր, եկավ ու բա՛րձր, խրոխտ ձայնով հայտարարեց: Հենց այդ պահին զգացի, որ եղբայրս հասուն մարդ է արդեն», – պատմում է Սմբատի եղբայրը՝ Անդրանիկ Գաբրիելյանը:
Սմբատը տան փոքրն էր, եւ իրեն յուրահատուկ ուշադրություն ու սեր են նվիրել ընտանիքի անդամները.
«Մեր սփոփանքն էր. դա բացատրել հնարավոր չէ: Իրեն բոլորը սիրում էին, ձգտում էին դեպի իրեն, դրական էներգիայով լեցուն էր», – ասում է եղբայրը:
Անդրանիկի խոսքով՝ Սմբատը եւ իր մայրը շատ կապված ու մտերիմ են եղել: Մայրը՝ տիկին Կարինեն, դպրոցում Համաշխարհային պատմության ուսուցչուհի է, դասավանդել է նաեւ Սմբատին:
Անդրանիկը պատմում է, որ Սմբատը իրենից ու մյուս եղբորից շատ տարբեր է, բայց վախը անտեսելու տեսանկյունից նրանք նման էին:
«Մինչեւ բանակ գնալն էլ միշտ ասում էր՝ ամեն ինչ մեր ձեռքում է, երբ, որ պահին կարիք լինի՝ ամեն ինչ կանենք», – ասում է Անդրանիկը:
«Բարսելոնան» Սմբատի երկրպագած ֆուտբոլային թիմն էր, առհասարակ, ֆուտբոլ շատ էր սիրում. թե՛ դիտում էր, թե՛ խաղում: Զորամասը իրենց տան կողքին է՝ «Վաշտի թաղում», եւ Սմբատը հաճախ էր գնում այնտեղ՝ զինվորների հետ ֆուտբոլ խաղալու:
«Առավոտյան դպրոցում ոգեւորված պատմում էր խաղի մասին, վերջում էլ ավելացնում. «Վաշտի թաղից լավ տեղ չկա»: Բոլորիս հանդեպ ուշադիր էր, եթե հանկարծ նկատեր՝ մեկս մի քիչ նեղված ենք, կատակներ էր անում, փորձում օգնել», պատմում է դասընկերուհին՝ Անահիտը:
Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուր կայքում
