Փորլուծության դեպքում ի՞նչ կարելի է անել
Փորլուծության դեպքում ի՞նչ կարելի է անել
Փորլուծությունը կարող է լինել օրգանիզմի պաշտպանական ռեակցիան ինչ-որ բանից: Օրինակ՝ փորլուծություն կարող է առաջանալ անորակ սննդի, բակտերիալ վարակներով կամ վիրուսներով վարակվելու կամ թունավորման հետևանքով։
Աշխարհում գործնականում չկա մարդ, ով կյանքում գոնե մեկ անգամ փորլուծություն չի ունեցել։ Այս խնդրի պատճառները կարող են լինել շատ բազմազան, ուստի նախքան խնդիրը բուժելը, անհրաժեշտ է բացահայտել դրա սկզբնական աղբյուրը:
Գաստրոէնտերոլոգը խորհուրդ է տալիս փորլուծության առաջին օրը ոչինչ չուտել և շատ ջուր խմել: Երկրորդ օրը ցանկալի է թեթեւ սնունդ օգտագործել, ինչպես՝ պյուրե կամ շիլա եւ միայն երրորդ օրը կարելի է փորձել վերադառնալ սովորական ճաշացանկին՝ բացառելով կծու եւ բացահայտ վնասակար սնունդը:
Ինչ չի կարելի անել փորլուծության դեպքում
Մածուն, յոգուրտ եւ «Նարինե» օգտագործել սկզբունքորեն կարելի է, բայց կաթ խմելը շատ անցանկալի է, քանի որ այն կարող է փորլուծություն առաջացնել:
Փորլուծության դեպքում մրգերն ու բանջարեղենը եւս անցանկալի են, քանի որ դրանք «նպաստում են աղիների գործունեության լավացմանը, բայց փորլուծության ժամանակ աղիներն արդեն ակտիվ են։
Փորլուծության ախտանիշները խթանող մթերքներ են նաև. կիսֆաբրիկատները, ճարպոտ սնունդը, քաղցրավենիքը, մաստակները, սուրճը, կաթը, սև հացն ու հացաբուլկեղենը, ճակնդեղը, երշիկեղենը, վարունգը, բողկը, սալորը, մրգահյութերը, խաղողը, յոգուրտը, կաթնաշոռը, սերուցքը, պանիրը, յուղոտ միսը, թռչնամիսը, ձուկը, չկնկիթը, ալկոհոլը, մակարոնեղենը, ապխտած, թթվեցրած և պահածոյացված մթերքները, մուրաբաները, շոկոլադը, պինդ խաշած ձուն, համեմունքներն ու կծու սոուսները:
Առաջացման պատճառները
Նախքան «ինչպես բուժել փորլուծությունը» հարցը, դուք պետք է հասկանաք դրա առաջացման պատճառները: Ամենից հաճախ խնդիրն առաջանում է սննդային թունավորման հետևանքով, ոչ պիտանի կամ անհամատեղելի մթերքներ օգտագործելուց հետո կամ ալկոհոլային խմիչքների կամ սուրճի օգտագործման հետևանքով։ Բացի այդ, սննդակարգում յուղոտ և կծու մթերքների առատությունը կարող է նաև փորլուծության պատճառ դառնալ։
Մեծահասակների մոտ փորլուծության պատճառները պահանջում են մանրամասն ուսումնասիրություն, հատկապես, եթե դա պայմանավորված չէ դեղամիջոցների կամ ոչ թարմ արտադրանքի օգտագործմամբ: Ամենից հաճախ փորլուծությունն արտահայտվում է որպես աղեստամոքսային տրակտի խանգարումների անմիջական ախտանիշ՝ հրահրված բակտերիաների, վիրուսների և մակաբույծների կողմից։
Վիրուսային փորլուծությունը կարող է շատ արագ տարածվել մարդկանց միջև՝ չլվացված սննդի, աղտոտված ջրի միջոցով կամ պատշաճ հիգիենա չունեցող մարդկանց միջև: Այս դեպքում հիվանդը սկսում է զգալ սուր թունավորմանը բնորոշ ախտանիշներ՝ մարմնի ջերմաստիճանի բարձրացում, մկանային ցավեր, ընդհանուր վատ առողջություն, ախորժակի բացակայություն, սրտխառնոց: Ծանր աղիքային լուծը հաճախ հանգեցնում է էրոզիայի և խոցերի առաջացման, որոնք կարող են արյուն առաջացնել կղանքում:
Մի մոռացեք, որ փորլուծությունը հաճախ դրսևորվում է որպես որևէ այլ, լուրջ հիվանդության ախտանիշներ:
Ստամոքսը և աղիքները, որոնք ներգրավված են պաթոլոգիական գործընթացներում, մշտապես ուղեկցվում են ջրազրկմամբ, ինչը բացասաբար է անդրադառնում աղիքների ամբողջ աշխատանքի վրա, որպես ամբողջություն: Երկարատև փորլուծությունը մարմնից դուրս է մղում ջուրն ու էլեկտրոլիտները՝ պատճառելով դրանց կրիտիկական կորուստը: Այս դեպքում մարդու մոտ կարող է առաջանալ վիտամինների և հանքանյութերի պակաս, որը հետագայում դառնում է անեմիայի պատճառ։
Ամենավտանգավոր խնդիրը փոքր երեխաների երկարատև փորլուծությունն է: Մարմնի խոնավության արագ կորուստը, տախիկարդիան և արյան ցածր ճնշումը, որոնք ուղեկցում են հիվանդությանը, կարող են մահացու լինել:
Փորլուծության դեպքում ամենավտանգավորը ջրազրկումն է, որը կարող է զգալի վնաս հասցնել օրգանիզմին։ Չամրացված և հաճախակի կղանքով մարդը կորցնում է մեծ քանակությամբ հեղուկ, ուստի հիվանդը պետք է մի շարք գործողություններ ձեռնարկի մարմնում հեղուկի պակասը կանխելու համար.
Խմել ավելի շատ ջուր՝ օրական առնվազն 8-10 բաժակ։ Դրա շնորհիվ դուք կարող եք լրացնել մարմնի ջրի հավասարակշռությունը.
Հեղուկի ընդունումը պետք է դանդաղ լինի: Պետք չէ միանգամից մեծ քանակությամբ ջուր խմել. փոքր չափաբաժիններով ավելի արդյունավետ կլինի։
Եթե ջուրը դժվար է խմել, կարող եք ավելացնել փոքր քանակությամբ մրգային հյութ՝ համը բարելավելու համար։
Պետք է ձեռնպահ մնալ ալկոհոլային խմիչքներ և սուրճ խմելուց, քանի որ դրանք ավելի են խորացնում լուծի վիճակը։
Նախևառաջ պետք է հիշել՝ ցանկացած սիրողական գործունեություն, առանց բժշկի հետ նախնական խորհրդակցության, կարող է աղետալի լինել: Փորլուծության դեպքում յուրաքանչյուր դեպքի համար բուժումը նշանակվում է անհատապես. պարզապես չկա խնդրից ազատվելու ընդհանուր միջոց, որն իդեալական է բոլոր մարդկանց համար: