Ռազմական ոստիկանությունը հրդեհից մի քանի օր առաջ զինվորների հեռախոսները հավաքել էր․ «Հրապարակ»

Ռազմական ոստիկանությունը հրդեհից մի քանի օր առաջ զինվորների հեռախոսները հավաքել էր

Hraparak.am-ը գրում է․ Գեղարքունիքի մարզի Ազատ գյուղում տեղակայված զորանոցի ողբերգական հրդեհից 20 օր անց զոհերի հարազատները կասկածի տակ են դնում պաշտոնական վարկածը:

Զորանոցում դաժանաբար մահացած զինծառայողների ծնողների շահերի պաշտպան Նորայր Նորիկյանը երեկ հայտարարեց, որ ծնողների պնդմամբ` հրդեհից առաջ տղաները եղել են անգիտակից կամ մահացած:

«Համադրելով արված հայտարարությունները, տուժողների հետ ունեցած խոսակցությունները, ինքս գտնվելով տեղանքի վայրում, ուսումնասիրելով շենքի դիրքը, սենյակների դասավորությունը, պատուհանները, ես փետրվարի 2-ին հարցազրույցում կասկածի տակ դրեցի պաշտոնական վարկածը:

Ես ընդգծել եմ, որ հրդեհից առաջ երեխաները կա՛մ եղել են անգիտակից, կա՛մ կենդանի չեն եղել, քանի որ եղել են մահճակալների վրա պառկած:

Հակառակ դեպքում ինչպե՞ս կարող էին այդտեղից դուրս գալու միջոցներ չձեռնարկել, կամ ինչո՞ւ ճաղավանդակներից դուրս եկած զինվորները չեն արթնացրել մյուսներին»,- ասաց նա:

Փաստաբանը նկատեց, որ փետրվարի 5-ին զինդատախազության պաշտոնյան հայտարարել է, որ 15 զոհվածներից 14-ի դիերը հայտնաբերվել են ոչ թե մահճակալների վրա, այլ ննջարանի տարբեր հատվածներում, իսկ մեկի դին՝ նախասրահում։

«Այսինքն, դեպքից 17 օր անց միայն դատախազությունը տրամագծորեն տարբերվող ու հակասող տեղեկություն է դնում շրջանառության մեջ, ինչը մեծացնում է տուժողների մոտ թերահավատությունը, անվստահությունը:

Եթե նույն օրը գիտեիք, թե զինվորների դիերը որտեղ են եղել, ապա ինչո՞ւ է գնդապետը նման տեղեկատվություն հաղորդում, եւ ինչո՞ւ միանգամից չեք շտկել կամ հերքել գնդապետի ասածը։ Ստացվում է, որ հանրությանը հաղորդվում է խեղաթյուրված տեղեկատվություն»,- նշեց նա:

«Հրապարակ»-ը զրուցել է զորանոցում մահացած Գագիկ Բարսեղյանի հոր` Արման Բարսեղյանի հետ:

– Ձեր շահերի պաշտպան Նորայր Նորիկյանը պնդում է, որ Դուք չեք վստահում գործի քննությանը եւ կարծում եք, որ տղաները նախքան հրդեհը եղել են մահացած:

– Զինվորները չէին կարող քնած մնալ, երբ տեղի է ունեցել այդ հրդեհը: Բոլորն էլ պարապած, ուժեղ տղերք են եղել: Թշնամու թիկունքում մահը զգացած տղերք էին նրանք: Թուրքը 200 մետր հեռավորության վրա է եղել, զինվորը դա իմանալով՝ չէր կարող էնպես քնել, որ նման հրդեհ լիներ, ու ինքը չզարթներ:

– Ասում են՝ զինվորները կոնֆլիկտի մեջ են եղել սպայական կազմի հետ:

– Կոնկրետ իմ տղայից նման բան չեմ լսել, չի պատմել նման բան: Ռազմական ոստիկանությունը հրդեհից մի քանի օր առաջ հեռախոսները հավաքել է:

– Ինչո՞ւ էին հավաքել: Չե՞ք փորձել պարզել:

– Չգիտեմ, ես միայն այն գիտեմ, որ հեռախոսները հավաքել էին:

– Այն զորանոցը, որտեղ այրվել է Ձեր տղան, զուրկ է եղել կենցաղային բոլոր պայմաններից: Երբեւէ չե՞ք ցանկացել բարձրաձայնել այդ մասին:

– Պայմանները շատ վատն են եղել: Տեղյակ ենք եղել, ես՝ ինքս, լվացքի մեքենա եմ ուղարկել, որ կարողանան շոր լվանան: Ծնողները երեխաներին մշտապես աջակցել են: Հիգիենայի պարագաներ մենք ենք ստեղծել, բաղնիք ենք սարքել` ջուր ենք քաշել:

Մենք մեր տղերքի հետ ծառայել ենք եւ գիտենք իրենց առօրյան, սակայն չենք դժգոհել, դրան էլ էինք համաձայն, եթե չստեղծեին նման անփույթ ու անպատասխանատու ողբերգական իրավիճակ:

Դժգոհ ենք էս պետությունից, որ նախքան գործի քննությունը սկսելը արդեն «հարգարժան» վարչապետը ելույթ ունեցավ, առանց որեւէ փորձաքննության արդյունքի, առանց անգամ տեղանքը զննելու, նույնիսկ ծնողները հասել են դեպքի վայր, ու մեզ պատասխան չեն տվել, թե ինչի արդյունքում է տեղի ունեցել դեպքը, բայց արդեն վարչապետն այդ մասին վստահաբար խոսում էր:

Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուր կայքում