Ցավդ տանեմ, դու անուններ տալու խնդիր չունես, շուտ առողջացիր և հոգեպես և ֆիզիկապես. Նազենի Հովհաննիսյանը՝ Արթուր Դանիելյանին
Ցավդ տանեմ, դու անուններ տալու խնդիր չունես, շուտ առողջացիր և հոգեպես և ֆիզիկապես. Նազենի Հովհաննիսյանը՝ Արթուր Դանիելյանին
Նազենի Հովհաննիսյանը Արթուր Դանիելյանի գրառման տակ թողել է հետևյալ մեկնաբանությունը․
«Ոչ ոք էլ ոչինչ չի խոստովանի, ոչ ֆեյքային հարձակումները, ոչ օդում խտացված ագրեսիայի այն աստիճան ակտիվությունը, որ ամեն վայրկյան ատոմային ռումբի պես պատրաստ է պայթելու և հիմնահատակ քանդելու մի կերպ իր հավասարակշռությունը պահող երկիրը….
չեն խոստովանի կամ ընդունի ո՛չ պետ. ամբիոններից ոչ նորմատիվ լեքսիկոնն ու ամեն անգամ ժողովրդի անվան շահարկումն ու պետ. մակարդակով անձնային վիրավորանքները, ոչ մեղադրականը` թե վատ եք ապրել, ու, եթե հիմա ավելի վատ եք ապրում` մի բողոքեք, որովհետև դուք «էդքան չկաք»…
այսինքն առողջ քննադատությունն ու իրերի` իրենց անուններով կոչելը դատարկ բողոք են որակում, ու հեղինակազրկելով լռեցնում հերթով, …
ոչ մարդկանց, ոչ էլ քիչ թե շատ այս բոլոր տարիների ընթացքին կայացած ինստիտուտների հեղինակազարկումը չեն խոստովանի` կրթականից, բժշկականից մինչև բանկային, ԲԱՆԱԿԱՅԻՆ ու եկեղեցի, մինչև ընտանիք….
Ես, որ նախկինում իրոք ակտիվորեն ամեն հարցը քննում էի, քննարկում կամ քննադատում, երբ թեկուզ մի փոքր խնդիր էի տեսնում, հիմա անգամ 2 բառ ասել չեմ ուզում, որովետև ցեխաջրերի մեջ մի կաթիլ մաքուր ջուրը կորչելու է, պետք է հեղեղ գա, որ մաքրի, մաքուր ջրով հեղեղ, ու, վերջապես ժողովուրդ եզրույթը հանգիստ կթողնեն, երբ այդ մաքրող հեղեղը հենց ժողովուրդն էլ դառնա, ԲԱՅՑ առանց մանիպուլացիաների, առանց աթոռակռվի շահի օգտագործվելու, առանց էմոցիոնալ «սիրում եմ», «Աատվածն ես» կամ «հերոսս ես» նմանատիպ վանկարկումների, այլ իրոք իր` գիտակցված որոշումով և ընտրությամբ!!!!
Առանց պաթոսի և էմոցիայի, պետականաշինության ու որակով կյանքի հստակ պահանջով ու դրա համար ՍԹԱՓ դատելու, օբյեկտիվ լինելու ցավոտ կարողությամբ:
…. Ասելիք շատ կա , անելիք` շատ ավելի …
կներեք, որ երկար ստացվեց:
Ցավդ տանեմ, դու անուններ տալու խնդիր չունես,)) շուտ առողջացիր և հոգեպես և ֆիզիկապես, իսկ ես լիահույս եմ, որ մի օր իսկապես մեր Երկրում կհաստատվի ոչ թե հրադադար, այլ էլ չի լինի պատերազմ` մանավանդ ներքին:
Վստահ եմ, որ բոլորս էլ ուզում ենք մեր երեխաներին հանգիստ, առողջ ու ամուր պետականությամբ Երկիր թողնել` ոչ թե անձնական էգոիզմից դրդված, այլ գոնե տարրական ինքնապաշտպանության բնազդով առաջնորդվելով !
գրկում եմ պինդ»։
