Չեմ թողնում, որ իմ կյանք մուտք գործեն մարդիկ, որոնց պետք է մի կերպ հանդուրժեմ. Քրիստինե Պեպելյան

«Ժողովուրդ»-ը առաջիկայի պլանների, նոր մենահամերգի, շոու-բիզնեսում տիրող բարքերի եւ նոր սերնդի ներկայացուցիչների մասին զրուցել է երգչուհի Քրիստինե Պեպելյանի հետ:

-Քրիստինե՛, Ձեր երկրպագուների համար ի՞նչ նոր երգ, տեսահոլովակ եք պատրաստում:

-Կարծում եմ` իմ նոր երգը, որը կոչվում է «Սիրե՞լ, թե՞ ատել», շուտով կունենա տեսահոլովակ: Երաժշտության հեղինակը Արամ Ավագյանն է, խոսքերինը` Ավետ Բարսեղյանը: Ես այն կատարել եմ Արամի մենահամերգի ժամանակ, շատ սիրուն, մեղեդային գործ է, հատուկ գրվել է ինձ համար: Հենց Արամն էլ կանի գործիքավորումը:

-Դուք համաձա՞յն եք այն մտքին, որ սիրուց ատելություն ընդամենը մեկ քայլ է:

-Ճիշտն ասած, չեմ կարող հստակ չափանիշներով խոսել, չգիտեմ: Միգուցե… Հնարավոր է:

-Առաջիկայում երկրպագուների հետ հանդիպումների առիթ կլինի՞:

-Դեռ նման բան չկա պլանավորած, բայց պետք է արդեն փորձեմ աշխատել մենահամերգիս ծրագրի վրա, հուսամ` եթե հասցնեմ, կկարողանամ այս տարի այն կյանքի կոչել:

-Դուք այն երգչուհիներից եք, որոնք հաճախ են հանդես գալիս դուետներով, էլի զուգերգ սպասե՞ նք:

-Ոչ, մի սպասեք, էլի (ծիծաղում է), վերջինը Էրիկի հետ զուգերգն էր, այն կոչվում է «Սիրո չորս եղանակ», թողեք` ես ինձ համար աշխատեմ: Թեպետ ասեմ, որ դուետների առաջարկներ միշտ էլ ստանում եմ:

-Իսկ արտերկրից համերգների հրավերներ ունե՞ք:

-Այո, առաջարկներ, իհարկե, կան, բայց քանի որ ես դասավանդում եմ կոնսերվատորիայում, ուսումնական տարվա ընթացքում երկար ժամանակով բացակայել արդեն չի ստացվում: Պետք է սաներիս ուղարկեմ արձակուրդ եւ նոր զբաղվեմ իմ անելիքներով. ծանր է գրաֆիկս:

-«Հայաստանի ձայնը-2» նախագծում եղել եք ժյուրիի կազմում: Մասնակիցների հետ կապը պահո՞ւմ եք:

-Մասնակիցներից ոմանք իմ ուսանողներն են, իհարկե, նրանց հետ կապը պահում եմ: Արամ Գինոսյանի հետ հանդես եկանք դուետով, Անահիտ Պետրոսյանն իմ ուսանողուհին է, Անահիտ Շահբազյանի հետ կոլեգաներ ենք եւ այդպես շարունակ:

-Իսկ երգարվեստի ներկայացուցիչների հետ նախկին սերտ հարաբերությունները պահպանվե՞լ են, թե՞ հանգամանքների բերումով հեռացել եք միմյանցից:

-Ես սիրում եմ մարդկանց հետ ընկերություն անել, բայց, իհարկե, ժամանակ առ ժամանակ հիասթափություններ լինում են. կյանքն է այդպիսին: Տեսակներ կան, որոնք տարիներ շարունակ քայլում են իրար կողքով, տեսակներ կան, որ ոչ: Ես բաց եմ մարդկանց համար, համենայն դեպս հավատում եմ, որ անկեղծ ընկերություն գոյություն ունի, թեև իմ ընկերները քիչ են, շատ մտերիմները մի քանի հոգի են, որոնք, ի դեպ, մեր բնագավառի հետ կապ չունեն:

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ