Կարո պապայիս մահից հետո մամայիս ու քուրերիս ես եմ պահում
Հովհաննեսի մանկության ամենամեծ երազանքը Կարո յին հանդիպելն էր…
Երբ Հովհաննեսն առաջին անգամ եկավ մեզ մոտ ու պատմեց իր ընտանիքի պատմությունը, վերջում ասաց.
– Եթե էսքան դժվարություններից հետո իմ ամենամեծ երազանքը չկատարվի, ուրեմն ես էլ երբեք երազանքներ չեմ պահի ու չեմ հավատա…
Դե իհարկե, ԵՍ ԿԱՄ-ն արեց ամեն հնարավորը, որ Հովհաննեսը հավատա հրաշքներին ու շարունակի երազել…
Սիրելի բլոգերին տեսնելն ու նրա կարգախոսով առաջնորդվելը 11 տարեկան տղայի համար եղավ ճակատագրական …
– Կարո պապայիս մահից հետո մամայիս ու քուրերիս ես եմ պահում
– ապրես Հով, դու շատ պինդ ու կարգին տղա ես հիանում եմ քեզնով …
