Ինչպե՞ս դասավորվեց այն փոքրիկ աղջկա կյանքը, որը համարձակվեց համբուրել Ստալինի այտը
Ինչպե՞ս դասավորվեց այն փոքրիկ աղջկա կյանքը, որը համարձակվեց համբուրել Ստալինի այտը
Փոքրիկ Վերա Կոնդակովան ԽՍՀՄ ողջ տարածքում հայտնի էր որպես աղջնակ, որը կարողացել է համբուրել Ստալինին: Իսկ ի՞նչ դեր է այդ իրադարձությունն ունեցել նրա կյանքում: Փոքրիկ Վերան մտածել անգամ չէր կարող, որ պատիվ կունենա անձամբ ծաղիկներ նվիրել ԽՍՀՄ առաջնորդին:
Մինչ հայտնի իրադարձությունը Վերան մայրաքաղաքային դպրոցներից մեկի հասարակ աշակերտուհի էր: Նրա հայրն աշխատում էր Անտառային արդյունաբերության նախարարությունում, իսկ մայրը տնային տնտեսուհի էր: Ընտանիքը բավականին համեստ կյանքով էր ապրում:
Ինքը՝ Վերան, ստեղծարար աղջիկ էր: Պիոներների տանը նա հաճախում էր երգի ու գեղարվեստական խոսքի խմբակներ: Երգի անսամբլի մասնակիցները հաճախ ելույթ էին ունենում օտարերկրյա հյուրերի առջև և կառավարության հավաքների ժամանակ:
Այնպես ստացվեց, որ մի անգամ ղեկավար մարմինները ներկա գտնվեցին անսամբլի փորձերին, որոնց մասնակցում էր նաև Վերա Կոնդակովան: Աղջիկը մյուսներից առանձնանում էր իր գեղեցիկ խոսքով և խիստ սլավոնական արտաքինով: Ամենայն հավանականությամբ հենց այդ պատճառով էլ Կոնդակովային ընտրեցին կարևոր առաջադրանք կատարելու համար. մայիսի 1-ի տոնակատարությունների ժամանակ աղջնակը պետք է շնորհավորեր Իոսիֆ Ստալինին և ծաղիկներ տար նրան:
Մայիսի 1-ին Կոնդակովների ողջ ընտանիքը կարծես ասեղների վրա լիներ: Ծնողներն անհանգստանում էին, քանի որ վստահ չէին՝ արդյոք իրենց դուստրը կկարողանա՞ նման կարևոր առաքելությունն իրականացնել, թե՞ ոչ: Վերային տվեցին մեծ ու շատ ծանր ծաղկեփունջ և ևս մեկ անգամ բացատրեցին, թե ինչ է հարկավոր անել:
Վերան հիշում է, որ շատ էր անհանգստանում, այդ պատճառով էլ հրապարակ էր գնում մեծ քայլերով՝ չհամապատասխանելով երաժշտության ռիթմին: Իոսիֆ Ստալինը մի փոքր առաջ եկավ, և նույն պահին Վերան մոտեցավ նրան՝ ասելով անգիր արված շնորհավորանքը: Այնուհետև աղջկան կանգնեցրին աթոռի վրա, որտեղից էլ նա վայելում էր շքերթը: Վերան շատ երջանիկ էր զգում՝ նայելով, թե ինչպես են քայլում մարդիկ և իրեն ձեռքով ողջունում:
Չկարողանալով զսպել զգացմունքները՝ Վերան համբուրեց առաջնորդի այտը, իսկ վերջինս, որպես պատասխան, գրկեց փոքրիկին և նորից համբուրեց: Շքերթի ավարտին Ստալինն անձամբ իջեցրեց Վերային աթոռից և նրան խորհուրդ տվեց լավ սովորել:
Այդ դեպքից հետո Վերա Կոնդակովան հայտնի դարձավ: Տեսաձայնագրությունը պարբերաբար ցույց էին տալիս, իսկ աղջկա լուսանկարը տպագրվեց բոլոր թերթերում: Նրան պետության բոլոր անկյուններից նամակներ էին գրում: Մի հայտնի նկարիչ անգամ արեց Վերայի դիմանկարը, իսկ Սերգեյ Միխալկովը աղջկան բանաստեղծություն նվիրեց: Եվ այդ իրավիճակը շարունակվեց բավականին երկար՝ ընդհուպ մինչև Ստալինի մահը: Այնուհետև բոլորն աստիճանաբար մոռացան Վերայի մասին:
Դպրոցից հետո Վերան սկսեց օտար լեզուներ ուսումնասիրել, այնուհետև ընդունվեց Ազգային տնտեսության ինստիտուտ: Ինստիտուտն ավարտելուց հետո նա աշխատանքի անցավ ԽՍՀՄ Գոսսնաբում: Ամուսնացավ Բորիս Մալիյի՝ «Տուպոլև» շինարարական բյուրոյի աշխատակցի հետ և ունեցավ մի դուստր:
