Իմպոտենտ, ո՞ր դեպքում կարելի է անվանել տղամարդուն
Իմպոտենտ, ո՞ր դեպքում կարելի է անվանել տղամարդուն
Որ դեպքում տղամարդուն կարելի է իմպոտենտ անվանել, մասնագետները այն համարում են էրեկցիայի խանգարում, այդ արտահայտությունը մարդիկ իմպոտենտ են անվանում:
Իմպոտենցիան այն է, որ ոչ թե սեռական օրգանը չի ձգվում, այլ ձգվում է, բայց չի պահվում ակտի ժամանակ, չի պահպանվում մինչև ակտի ավարտը:
«Իմպոտենցիա» տերմինի առավել տարածված սահմանումը տղամարդու պարբերական անկարողությունն է իրականացնել սեռական ակտ։
Հաճախ այդպիսի դեպքերում տղամարդուն անվանում են իմպոտենտ և տալիս տերմինի առավել տարածված սահմանումը։
Իմպոտենցիան՝ սեռական դիզֆունկցիան, դասվում է սեռական հիվանդությունների շարքին: Էրեկտիլ դիզֆունկցիան սեռական օրգանի ձգվածության ձեռքբերման և պահպանման խանգարումն է։
Իմպոտենցիայով տառապող տղամարդկանց միայն 20%-ի մոտ է խնդիրը հոգեբանական, իսկ 80%-ի մոտ կապված է տարբեր օրգանների սխալ աշխատանքի հետ:
Տղամարդու էրեկցիայի խանգարման վրա ազդում են մասնավորապես հուզական վիճակները՝ սթրես, տագնապ, դեպրեսիա։
Սեռական մերձեցման ժամանակ սեռական օրգանի ձգվածությունը չի պահպանվում մինչև վերջ և տղամարդու մոտ ձեռնաշարժության ժամանակ ամեն ինչ նորմալ է լինում:
Իմպոտենտ կամ իմպոտենցիա
Սա դասվում է փսիխոգեն սեռական խանգարումների շարքին: Այսինքն՝ տվյալ տղամարդու մոտ անոթները, հորմոնները, ամեն ինչ նորմայի սահմաններում են, այսինքն՝ տվյալ տղամարդը օրգանական շեղում չունի:
Ամենից հաճախ տղամարդը էրեկցիայի հետ կապված խնդիրներ է ունենում որևէ նոր կնոջ հետ առաջին հանդիպումների ժամանակ։
Մեծ դեր կարող է խաղալ իրավիճակի նորությունը, անհանգստությունը, վախը վեներական հիվանդություններից, նևրոզները, վախը անհաջողությունից, անվստահությունը, կողմնակի մարդիկ, ձայները, տհաճ հոտերը։
Այսպիսի բաները խանգարում են տղամարդուն հասնել էրեկցիայի և պահպանել այն լիարժեք։
Այսպիսի իրավիճակներում կարող է վաղաժամ սերմնաժայթքում տեղի ունենալ, չունենալ բավականաչափ էրեկցիա:
Էրեկտիլ դիսֆունկցիան առաջանում է նաև նստակյաց կյանք վարելու հետևանքով:
Պասիվ ապրելակերպը և անառողջ սնունդը հանգեցնում են էրեկտիլ դիսֆուկցիայի, երբ օրգանիզմը չի ստանում անհրաժեշտ նյութերն ու վիտամինները, քանի որ սեռական օրգանի մանր երակները չեն ստանում անհրաժեշտ օգտակար նյութերը, արյան շրջանառությունը դանդաղում է և օրգանիզմը հրաժարվում է անհրաժեշտ քանակությամբ արյուն մատակարարել սեռական օրգանին:
Նման դեպքերում ցանկալի է զբաղվել ակտիվ ապրելակերպով, այցելել մարզասրահ, պահպանել դիետա ու առողջ սննդակարգ օգտագործել, հրաժարվել ծխելուց ու պարբերական ալկոհոլից:
Չնայած բոլոր ռիսկերին և հիվանդությանը նպաստող հանգամանքներին, իմպոտենցիան 95% դեպքերում ենթակա է բուժման:
Էրեկտիլ դիսֆունկցիայի նշանների դեպքում անհրաժեշտ է դիմել մասնագետի: Կախված խնդրի տեսակից ու առաջացման պատճառներից՝ անհրաժեշտ մասնագետներն են ուրոլոգը, անդրոլոգը, սեքսոլոգը, էնդոկրինոլոգը, հոգեբանը:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց՝ Bavnews.am-ը