Նավալնին մահից առաջ գրություն է թողել
Նավալնին մահից առաջ գրություն է թողել
Ռուս լրագրող Սերգեյ Պարխոմենկոն հրապարակել է Ալեքսեյ Նավալնիի նամակը գաղութից, որը նա ստացել է քաղաքական գործչի մահից հինգ օր առաջ։ Այս մասին հայտնում է Նովայա Գազետան։
«Սերգեյ, բարև: Ես Վարյային գրել եմ Սորոկինի մասին, քեզ էլ կգրեմ Չեխովի մասին: Չէ որ ես հեռացա գաղութից՝ այնտեղ թողնելով գրեթե բոլոր գրքերս։ Հասա ու կարանտինում ասացի՝ գրադարանից կարդալու բան բերեք։
Ընտրությունը տեղին էր՝ «Հարություն», «Ոճիր և պատիժ» և… Չեխովի պատմվածքներն ու պիեսները: Առաջինից ես իմացա, թե որտեղից է առաջացել «Հունաստանն ամեն ինչ ունի» արտահայտությունը, որը հաճախ ասում են իմ տանը, այսինքն՝ ծնողներիս մոտ։ Բայց հետո ինձ հարված էր սպասում։ Հատուկ ռեժիմում Չեխովին անհարգալից էին վերաբերվում, պատռում էին մնացած բոլոր պիեսների թերթիկների կեսը։
Այսպիսով, դրանք մնացին իմ հերթացուցակում, ավա՜ղ։ Բայց շատ պատմություններ են պահպանվել։ Եվ, գիտե՞ս, ես կարդում էի և անընդհատ մտածում էի, որ պետք է կիսվեմ, գրեմ քեզ։ Դեռ դպրոցական տարիներից մեզ մոտ տպավորություն է ստեղծվել, որ Չեխովի պատմություններն այնքան պարզ մանրուքներ են։ Մի տեսակ զվարճալի, բայց ոչ շատ: Եվ հետո ես կարդացի 19-րդ դարի վերջի այս անիծյալ «Բեռ-200»-ը։
«Իմ կյանքը», «Երեք տարի» և այլն: Դոստոևսկու գործերում ես նման մռայլություն չեմ գտնում։ Ո՞վ ինձ կասեր, որ ռուս ամենամռայլ գրողը Չեխովն է։ Այսպիսով, դու, իհարկե, իրավացի ես: Պետք է կարդալ դասական գրականություն: Մենք այն չենք ճանաչում։ Գրկում եմ, Ա․․»։
